Publiczne media społeczne

autor zdjęcia: SWPS

źródło: Rzeczpospolita

Odzyskanie akceptacji społecznej dla publicznego radia i telewizji wśród ludzi młodych to warunek naprawy całej naszej demokracji – pisze profesor medioznawstwa.

Kłopotliwym dziedzictwem rządów Zjednoczonej Prawicy są upadłe media publiczne. Dzieła ich zniszczenia dokonał PiS i jego akolici, bo pozwalał na to zapisany w ustawie o radiofonii i telewizji z 1992 r. model mediów publicznych, a „dokonania” PiS-u są kulminacją procesów toczących te media już wcześniej.

Wbrew nazwie nie są to media publiczne, tylko rządowe, gdzie rządzący decydują, „co jest dobre” dla społeczeństwa. Model ten powstał w Europie Zachodniej 100 lat temu, ale tamtejsze media publiczne już od niego odeszły, otwierając się na potrzeby całego społeczeństwa. Polskie ewoluowały w odwrotnym kierunku – elity partyjne umacniały swoją kontrolę nad nimi, aż wreszcie jedna partia zawłaszczyła je w całości i tylko dla siebie.

Upadek mediów publicznych nie jest jednak tak bolesny jak spadek społecznej akceptacji dla ich dalszego istnienia. A odzyskanie tej akceptacji, zwłaszcza wśród ludzi młodych, wychowanych na mediach społecznościowych, to dziś warunek naprawy całej naszej demokracji.

Żeby tak się stało, konieczna jest gruntowna zmiana całej konstrukcji, oparta na nowym modelu, gwarantującym takie wbudowanie mediów publicznych w system społeczny, które zapewni zrównoważoną zależność tych mediów od świata polityki, gospodarki, kultury, społeczeństwa obywatelskiego oraz użytkowników, umożliwiając różnym środowiskom wpływ...