Komisje do zmiany

autor zdjęcia: materiały prasowe

źródło: Rzeczpospolita

Zdaje się, że nikt nie wyciąga wniosków z tego, co nie działa przy organizacji kolejnych wyborów.

Pamiętam bardzo miłe uczucie, które po zeszłorocznych wyborach parlamentarnych wywołał we mnie opublikowany na łamach „Rzeczpospolitej” komentarz Tomasza Kubata, opisującego największe trudności i absurdy, z jakimi mierzą się w pracy członkowie obwodowych komisji wyborczych. Autor ze swadą punktował największe bolączki systemu i jego nieprzygotowanie do obsłużenia ogromnej frekwencji, jakiej byliśmy świadkami 15 października. Pomyślałem, że sam mógłbym napisać taki felieton, gdyby nie to, że byłem nieco niedysponowany po nieprzespanej nocy i 23 godzinach pracy przy ustalaniu wyników wyborów.

O trudnościach i absurdach wiele już zostało napisane: wybory parlamentarne połączone z referendum były bardzo wymagającymi pod względem organizacji pracy komisji. Wszystko jednak wskazuje na to, że tegoroczne wybory samorządowe mogą być jeszcze gorsze. O tym oczywiście zadecyduje frekwencja, ale zmiany prawne, które weszły do praktyki prac obwodowych komisji wyborczych, pozwalają przewidywać, że wszystkie błędy zostaną powtórzone.

W przypadku dużych ośrodków miejskich wyborcy otrzymają cztery karty do głosowania: do rad gmin, rad powiatów, sejmików wojewódzkich i na prezydenta, wójta lub burmistrza. Prowadzone są zatem de facto cztery oddzielne głosowania, które...