Wrogie przejęcie czy marnotrawstwo

autor zdjęcia: Robert Gardziński

źródło: Rzeczpospolita

Publicznie wyrażam sprzeciw wobec pomówień dotyczących mojej pracy jako dyrektora Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej – pisze historyk.

Instytut Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego J. Paderewskiego oraz jego dokonania są dziś nieodwracalnie dewastowane. Zacznijmy od nieruchomości. Instytutowi udało się pozyskać pieniądze od ówczesnego ministra KiDN prof. Piotra Glińskiego na działalność Centrum Edukacyjnego przy ul. Andersa 20 w Warszawie. Do czasu powstania docelowej siedziby, którą pozyskaliśmy w 2022 r., Centrum wyremontowane za ok. 300 tys. zł stało się ważnym miejscem na mapie kulturalnej stolicy.

Czteropiętrowa kamienica kupiona za 23 mln zł mieści się przy ul. Powsińskiej, w drodze między kościołem oo. Bernardynów i Wilanowem. Miały znaleźć się tam wszystkie biura Instytutu oraz sale konferencyjne, miejsca dla organizacji pozarządowych niemających w stolicy swoich siedzib, a na ostatnim etapie przebudowy swoją siedzibę miało tam mieć Muzeum Dziedzictwa Chrześcijańsko-Narodowego (w tym wystawa główna i przestrzeń na wystawę czasową, od podziemia do I piętra włącznie).

Plan nie był bizantyjski

Kamienica wymagała kapitalnego remontu z racji wcześniejszego przeznaczenia jako tzw. escape room. Należało też stworzyć zespół specjalistów, którzy potrafiliby przeprowadzić całościową inwestycję (inżynierowie, architekci, wykonawcy z różnych branż itd). Zakończyliśmy proces tworzenia projektu architektonicznego, natomiast remont budynku – jak się okazało...