Koszty uzyskania przychodów są potrącane w roku ich poniesienia

Dokument potwierdzający poniesienie kosztu uzyskania przychodu nie musi być ujęty w pkpir w miesiącu, w którym został wystawiony. Może być zaksięgowany dopiero po otrzymaniu go przez przedsiębiorcę bądź przekazaniu do biura rachunkowego.

∑ Przedsiębiorca rozlicza się na zasadach podatku liniowego, prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów (metodą kasowa). W ramach prowadzonej działalności ponosi wydatki, które ujmuje w księdze jako koszty. W praktyce zdarza się, że podatnik otrzymuje dowód stanowiący podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu po dacie jego wystawienia. Wprowadzanie zapisów w porządku chronologicznym jest również utrudnione dla biura rachunkowego z powodu późnego przekazywania przez podatnika dowodów stanowiących podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Opóźnienia te mogą przekraczać ustawowe terminy do obliczenia zaliczki miesięcznej na PIT (które opłaca przedsiębiorca). Nieuwzględnienie dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu w miesiącu, w którym dowód ten został wystawiony, nie powoduje zaniżenia dochodu, a co za tym idzie podstawy obliczenia należnej zaliczki. Wręcz przeciwnie, może to prowadzić jedynie do zawyżenia dochodu i należnej zaliczki. Czy dowód stanowiący podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu powinien być wykazany w pkpir w miesiącu, w którym został otrzymany przez podatnika bądź przekazany do biura rachunkowego, czy w miesiącu, w którym został wystawiony? – pyta czytelniczka.

Zgodnie z regułą zawartą w art. 22 ust. 4 ustawy o PIT koszty uzyskania przychodów są...