Opłata adiacencka – obowiązek gmin i koszt właścicieli

Podział działki, podział i scalenie, a także budowa infrastruktury mogą spowodować wzrost wartości nieruchomości, od którego gmina powinna pobrać opłatę. Inaczej narazi się na zarzut naruszenia dyscypliny finansów publicznych.

Chociaż opłata adiacencka jest rozwiązaniem, które od dawna funkcjonuje w polskim prawie mimo kolejnych zmian legislacyjnych, w dalszym ciągu wzbudza ona kontrowersje i szereg problemów związanych z jej ustalaniem i pobieraniem. Opłata adiacencka jest daniną publiczną, która trafia do budżetu gmin. Ustalana jest w związku ze wzrostem wartości nieruchomości spowodowanym nie tylko podziałem nieruchomości, ale też scaleniem oraz budową lub przebudową urządzeń infrastruktury technicznej. Szczegółowe regulacje, odnoszące się do każdego ze wskazanych przypadków, zawarte są w ustawie o gospodarce nieruchomościami.

Opłatę adiacencką ustala wójt, burmistrz albo prezydent miasta w drodze decyzji, po przeprowadzeniu właściwego postępowania administracyjnego. Wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej określa uprzednio rada gminy we właściwej uchwale. Stawka ta nie może przekroczyć odpowiednio 30 proc. różnicy wartości nieruchomości dla wzrostu wartości spowodowanego jej podziałem i 50 proc. dla wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego scaleniem i podziałem nieruchomości lub budową urządzeń infrastruktury technicznej.

Częstym problemem jest samo podjęcie w gminie odpowiedniej uchwały o wysokości stawki procentowej danej opłaty adiacenckiej, co w rezultacie uniemożliwia skuteczne jej naliczenie.

Stosowna uchwała musi zostać podjęta zarówno w odniesieniu do stawki...