Jednorodzinne bloki – patologia polskiego rynku mieszkaniowego

Nielegalna adaptacja budynku jednorodzinnego i wydzielenie w nim dodatkowych mieszkań mogą skutkować poważnymi konsekwencjami – nakazem rozbiórki lub przebudowy.

Podział budynków jednorodzinnych na wiele odrębnych lokali mieszkalnych to zjawisko, które pojawiło się jako sposób na obejście niektórych regulacji prawa budowlanego i planowania przestrzennego. Przykłady takich działań są opisywane przez gazety, portale internetowe oraz bywają przedmiotem gorących internetowych dyskusji na forach tzw. social mediów.

Pojęcie budynku jednorodzinnego

Zgodnie z przepisami polskiego prawa budynek jednorodzinny to obiekt przeznaczony do zamieszkania przez jedną rodzinę (lub jedną wielopokoleniową rodzinę). Tego rodzaju budynek powinien spełniać konkretne wymogi techniczne i posiadać określony układ funkcjonalny, np. wspólne wejście i jedną klatkę schodową. Definicję budynku jednorodzinnego znajdujemy w art. 3 pkt 2a ustawy prawo budowlane (DzU z 2010 r. nr 243, poz. 1623 ze zm.). Zgodnie z definicją przez budynek jednorodzinny należy rozumieć budynek wolnostojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30 proc. powierzchni całkowitej budynku.

Aktualnie obowiązująca definicja, napisana dość czytelnym językiem, jest zapewne zrozumiała...