Orzekanie sędziego w innym wydziale

Czasowe wyznaczenie sędziego do innego wydziału musi gwarantować odpowiednią jakość orzecznictwa.

W polskim modelu ustrojowej organizacji sądownictwa obowiązuje nie tylko przyjęta struktura podziału sądów na wydziały/izby, ale i tradycja przypisania sędziów do wydziałów. Wydziały zaś pełnią nie tylko techniczną funkcję jednostek struktury sądów, ale są ściśle związane z sędziowską specjalizacją.

Struktura wydziałów odpowiada bowiem przyjętemu modelowi specjalizacji sędziowskich, w tym podziałowi na dziedziny w sądownictwie, takie jak prawo rodzinne, pracy, cywilne, gospodarcze czy karne.

Same zaś specjalizacje sędziowskie odgrywają bardzo istotną rolę, szczególnie w modelu polskim. Są one bowiem gwarancją wysokiej jakości orzecznictwa sądowego. Zdumienie i zaskoczenie budzi zatem konkluzja wyroku TSUE z 1 sierpnia 2025 r. w sprawie C 422/23. Wyrok ten jest okazją do podjęcia tej problematyki w kontekście gwarancji jakości orzecznictwa.

Tło sprawy w Sądzie Najwyższym

Zgodnie z art. 23 ustawy z 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym do właściwości Izby Cywilnej należą sprawy z zakresu prawa cywilnego, gospodarczego, własności intelektualnej, rodzinnego i opiekuńczego, a także sprawy dotyczące rejestracji przedsiębiorców i rejestracji zastawów. Z kolei zgodnie z art. 25 tej ustawy do właściwości Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych należą sprawy z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych.

Ustawa o Sądzie Najwyższym...