![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Marek Aureliusz do siebie samego
Oto czym jestem: trochę ciała, trochę tchnienia i moc kierująca
Marek Aureliusz do siebie samego
Powiedzieć sobie z rana: dziś spotkam się z kimś wścibskim, kimś niewdzięcznym, pysznym, podstępnym, złośliwym, niespołecznym. Wszystkie te cechy przydarzyły się im z powodu niewiedzy o dobru i złu. Ja zaś, skoro poznałem naturę dobra, że jest piękne, i zła, że jest haniebne, jak też naturę winowajcy, że jest moim krewnym, nie przez tę samą krew czy nasienie, lecz przez uczestnictwo w umyśle i posiadanie cząstki boskości, ani nie mogą doznać szkody od kogokolwiek z nich, żaden bowiem nie uwikła mnie w to, co haniebne, ani też nie mogę gniewać się na krewnego czy nienawidzić go. Urodziliśmy się bowiem do współpracy, jak nogi, jak ręce, jak powieki, jak rzędy zębów górnych i dolnych. Działanie więc przeciw sobie nawzajem jest wbrew naturze, a czymże jest gniew i odwracanie się, jeśli nie takim właśnie działaniem?
Oto czym jestem: trochę ciała, trochę tchnienia i moc kierująca. Porzuć książki. Nie daj się uwodzić. Nie wolno. Lecz, jakbyś już umierał, wzgardź ciałem. Brudna to jeno ciecz i kostki, i plątawisko ścięgien, żył, arteru. Popatrz też, tchnienie jakie jest: powietrze, i nawet nie to samo stale, lecz w każdej chwili wydychane i znowu wciągane. A po trzecie, moc kierująca. Zastanów się więc. Stary już jesteś. Więcej nie pozwalaj, żeby była zniewolona albo by...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
