Najpierw środek trwały, potem inwestycja
Jeśli firma podejmie decyzję o zmianie charakteru nieruchomości z operacyjnej na inwestycyjną lub odwrotnie, konieczne będzie odpowiednie ujęcie tego zdarzenia w księgach rachunkowych
Zdarza się, że nieruchomość o charakterze operacyjnym (środek trwały), na skutek podjętych działań, zyska status nieruchomości inwestycyjnej. Wtedy powinna być zaliczona nie do środków trwałych, lecz do inwestycji w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy o rachunkowości >patrz przykład 1.A. Ustawa nie wspomina jednak nic o tym, czy jest to możliwe. Co więcej powołany przepis mówi, że inwestycje to aktywa nabyte w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych wynikających z przyrostu ich wartości, uzyskania z nich przychodów w formie odsetek, dywidend (udziałów w zyskach) lub innych pożytków, w tym również z transakcji handlowej.
Ministerstwo wyjaśnia wątpliwości
Pojawia się zatem pytanie, czy posłużenie się sformułowaniem „nabyte w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych” należy rozumieć w ten sposób, że inwestycja w nieruchomość może być tak zakwalifikowana wyłącznie wtedy, gdy w tym celu kupiono ją lub wybudowano? Po wprowadzeniu do ustawy o rachunkowości pojęcia inwestycja pojawiały się twierdzenia, że jedyną przesłanką uzasadniającą ujęcie nieruchomości w inwestycjach jest jej nabycie, a wewnętrzne przekwalifikowanie ze środków trwałych na inwestycję nie jest możliwe, bo taką nieruchomość pierwotnie nabyto w celach operacyjnych. Twierdzenia te okazały się jednak błędne. Przedkładały bowiem dosłowne, literalne brzmienie przepisu prawa bilansowego nad...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta