Kreatywne źródłoznawstwo

źródło: Rzeczpospolita

Fałszywy dowód osobisty na nazwisko Krzyżanowski, jakim posługiwał się podczas okupacji Jerzy Makowiecki

Teza Piotra Gontarczyka o stosowaniu przez Armię Krajową „metod chirurgicznych” przy likwidowaniu szczególnie groźnych działaczy komunistycznych jest pomówieniem i oszczerstwem

Dr Piotr Gontarczyk w artykule „To nie była wojna domowa” („Rz”, 27 – 28 grudnia 2008 r.), polemizując z opublikowanym tydzień wcześniej tekstem prof. Andrzeja Friszke, twierdzi, że „nie tylko w NSZ padały pomysły likwidacji komunistów dla obrony własnych szeregów przed infiltracją i rozbiciem”.

Dwa źródła

Na poparcie swojego stanowiska przytacza on dwa źródła: fragment artykułu jednego z pism konspiracyjnych i fragment niezidentyfikowanego raportu bliżej nieznanej komórki konspiracyjnej.

Przywołany fragment artykułu brzmi: „Odpowiednie czynniki, reprezentujące społeczeństwo, winny wywrzeć swój wpływ tam, gdzie należy, aby nasze władze państwowe [...] nie ograniczały się wyłącznie do zwalczania okupanta niemieckiego, lecz przystąpiły również [opuszczono bez zaznaczenia słowa: już i obecnie – przyp. A.K.K.] do stopniowego i planowego likwidowania sowieckich ośrodków dyspozycyjnych”.

Rozumiem, że tekst Piotra Gontarczyka należy do gatunku publicystyki historycznej, ale tyczy spraw tak poważnych, iż czytelnikowi należała się w tym miejscu informacja źródłowa nieco bardziej szczegółowa niż tylko stwierdzenie, że artykuł ten został wydrukowany w 1943 r. w konspiracyjnym „Czynie”, organie prasowym Stronnictwa Pracy.

Możliwe, że wówczas autor zauważyłby swoje dwa błędy. Konspiracyjne pismo „Czyn” (nie wiedzieć...