1 września, godz. 4.45
Za początek przygotowań do wojny po stronie polskiej można uznać przyspieszenie prac nad Planem Z (Zachód) pod koniec 1938 roku i mobilizację alarmową uruchomioną w marcu 1939 roku.
Niemcy rozpoczęli przygotowania jeszcze później, bo w kwietniu 1939 roku. Było to rezultatem przekonania Hitlera, że Polska ostatecznie przyjmie jego żądania i zgodzi się na rolę satelity Trzeciej Rzeszy. O tym, że nie obejdzie się bez wojny, niemiecki dyktator przekonał się pod koniec marca 1939 roku, kiedy Polska przyjęła brytyjskie gwarancje. Bezpośrednim następstwem było wydanie rozkazu o przygotowaniu planu wojny z Polską o kryptonimie „Fall Weiss” (Plan Biały).
To, że po stronie niemieckiej decyzje zapadły później, nie oznacza, iż nasz kraj był lepiej przygotowany do wojny. O przewadze niemieckiej decydowało kilka czynników. Przede wszystkim potencjał ludnościowy i gospodarczy obu państw. Rzesza Niemiecka po zajęciu Austrii, Czech i Moraw liczyła 583 tys. km kw. i 86,2 mln mieszkańców. Polska – 389 tys. km kw. i 35,1 mln mieszkańców, spośród których 34 proc. stanowiły mniejszości narodowe, których lojalność wobec państwa w obliczu zbrojnego konfliktu mogła stanąć pod znakiem zapytania. Jeszcze większa była przewaga gospodarcza Niemiec nad Polską.
Oba kraje dużo wydawały na zbrojenia, ale wydatki niemieckie w latach 1936 – 1939 były aż 30-krotnie wyższe od polskich. Ta olbrzymia dysproporcja nie wynikała z różnicy potencjału finansowego obu państw. Trzecia Rzesza prowadziła bardzo ekspansywną politykę finansową, śmiało forsując zbrojenia kosztem...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta