![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Ryzykowna zapłata podatku kartą płatniczą
Drugą, obok przelewu, formę bezgotówkowych rozliczeń z organami jednostek samorządu terytorialnego wprowadziła od 1 stycznia 2009 r. ordynacja podatkowa – pisze dr prawa Krzysztof Korus, Kancelaria Prawna deLege Korus
Chodzi o kartę płatniczą (art. 61a § 1 ordynacji podatkowej), którą można płacić podatki stanowiące dochody budżetu gminy (powiatu, województwa), jeśli rada gminy (rada powiatu, sejmik województwa) podejmie stosowną uchwałę. Rozwiązanie to, ze wszech miar pożądane, kryje jednak pewne ryzyko dla osób rozliczających się za pomocą karty.
Karta karcie nierówna
Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 4 prawa bankowego kartą płatniczą jest karta identyfikująca wydawcę i upoważnionego posiadacza, uprawniająca do wypłaty gotówki lub dokonywania zapłaty, a w przypadku karty wydanej przez bank lub instytucję ustawowo upoważnioną do udzielania kredytu – także do dokonywania wypłaty gotówki lub zapłaty z wykorzystaniem kredytu. Wobec braku odmiennego zdefiniowania pojęcia karty płatniczej przez ordynację podatkową dla wykładni jej przepisów miarodajna jest definicja karty z prawa bankowego.
Na tym etapie ujawniają się pierwsze problemy z nowymi uregulowaniami. Karta płatnicza, zgodnie z jej definicją legalną, to karta identyfikującą wydawcę i upoważnionego posiadacza. Definicji tej w pełni odpowiadają najczęściej spotykane w obrocie imienne karty płatnicze (debetowe, kredytowe oraz tzw. obciążeniowe). Niemniej coraz częściej wydawcy kart (głównie banki) z sukcesem oferują na rynku karty na okaziciela, zazwyczaj jako tzw. karty przedpłacone, a także inne...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
