Ku Nowej Gwinei i Australii
Równocześnie z atakiem na Pearl Harbor Japończycy zaatakowali Malaje, Filipiny oraz amerykańskie punkty oparcia na Pacyfiku. Ich zdobycie umożliwiło im następnie rozszerzenie działań na Holenderskie Indie Wschodnie. Impet pierwszej ofensywy japońskiej wyczerpał się wraz z zajęciem Nowej Brytanii i Wysp Gilberta.
Cesarska marynarka wojenna zaproponowała wówczas zajęcie północnej Australii w celu uniemożliwienia przeciwnikowi wykorzystania tych obszarów do działań przeciwko japońskim zdobyczom na Pacyfiku. Sprzeciwiło się temu jednak dowództwo armii, obawiając się nadmiernego rozproszenia zasobów ludzi i sprzętu. Konflikt rozwiązano kompromisowo, przyjmując plan zajęcia, głównie wysiłkiem marynarki, wyspy Tulagi w archipelagu Wysp Salomona oraz Port Moresby na Nowej Gwinei, przedstawiony przez dowódcę 4. Floty (tzw. Siły Mórz Południowych) wiceadmirała Shigeyoshi Inoue.
Dzięki temu północne wybrzeże Australii znalazłoby się w zasięgu japońskiego lotnictwa. Możliwość szachowania Australii zwiększyłaby ponadto bezpieczeństwo głównej bazy w regionie – Rabaulu na Nowej Brytanii. Niejako przy okazji w ręce Japończyków miała wpaść wyspa Nauru z przebogatymi złożami fosforytów. Na wniosek dowódców wojsk lądowych zdecydowano się rozszerzyć operację o zajęcie Nowej Kaledonii, Fidżi i Samoa, aby zagrozić komunikacji morskiej między Australią a Stanami Zjednoczonymi. Dowództwo Połączonej Floty przydzieliło wiceadmirałowi Inoue wsparcie: dwa ciężkie i lekki lotniskowiec oraz dwa dywizjony niszczycieli.
Alianci dowiedzieli się o planach przeciwnika dzięki radiowywiadowi. Wiosną 1942 roku Amerykanie rozszyfrowywali ok. 80 proc. japońskich...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta