Radziłbym politykom, by interesowali się malarstwem

autor zdjęcia: Kuba Kamiński

źródło: Fotorzepa

Leon Tarasewicz, malarz

Rozmowa z Leonem Tarasewiczem

Rz: Betoniarki, których użył pan sześć lat temu na wystawie w Zamku Ujazdowskim, sprowokowały oskarżenia, że to nie sztuka, tylko oszustwo.

Leon Tarasewicz, malarz: Najbardziej lubię szczery tekst moich kolegów z podstawówki, których spotykam przed sklepem w Waliłach i których czasem sponsoruję. Oni, by mi się przypodobać, mówią: „Leon, ty nieźle robisz w ch… tych w Warszawie, bo nie dość, że malujesz paski, to jeszcze tobie za to płacą”.

Piękne.

Piękne i szczere. Wie pan, dlaczego nie robię wystawy gdzieś na wsi?

Dlaczego?

Bo nie chcę dostać po mordzie. Nie chcę zmieniać porządku, który ta wieś sobie ustaliła.

Nie jest jednak tak, że zupełnie nie wystawia pan na wsi.

Brałem w tym roku udział w Trialogach Białoruskich i tam w jadalni gospodarstwa agroturystycznego namalowałem obraz na suficie – zupełnie jak malarze barokowi. Na zewnątrz urządziłem instalację rozświetlającą się w nocy, a koło domu rozwiesiliśmy obrazy na bannerach. Dzięki temu dostałem dobrą recenzję sąsiadki, która przyszła i powiedziała gospodyni: „Jak pani inteligentnie wysłoniła sobie werandę. A gdzie pani taką ceratę dostała?”.

Czyli umie pan namalować tak, żeby się na wsi podobało?

Namalować to ja umiem wszystko i różne rzeczy malowałem, choćby przez dwa lata służby w ludowym Wojsku...