![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Czy w polskim prawie jest dopuszczalne „przekłuwanie welonu”
Przełamywanie zasady nieodpowiedzialności wspólników za zobowiązania spółki kapitałowej jest powszechnie aprobowane w orzecznictwie i piśmiennictwie – zwraca uwagę sędzia Sądu Apelacyjnego w Poznaniu w stanie spoczynku
Wśród podmiotów cywilnoprawnych nasze prawo wyróżnia trzy kategorie: osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne „niebędące osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną”. W czasach rzymskich D. Ulpian istotę osobowości prawnej wyraził następująco: co należy się osobie prawnej, nie należy się jej członkom; jeśli dłużnikiem jest osoba prawna, dłużnikami nie są jej członkowie.
Zasady te ugruntowane zostały w XIX w., kiedy nastąpił burzliwy rozwój spółek kapitałowych, wiążący się z tzw. rewolucją przemysłową, której mechanizmy rodziły potrzebę gromadzenia wielkiego kapitału przez dużą niejednokrotnie liczbę osób, przy jednoczesnej gwarancji udziału tych osób w zyskach i ograniczeniu ryzyka działalności gospodarczej do wysokości kapitału zainwestowanego w tę działalność.
Rozwiązanie przyjęte w art. 151 § 4 i art. 301 § 5 kodeksu spółek handlowych jest w pełni zgodne z przedstawioną tradycją tworzenia wszystkich osób prawnych, przy czym odpowiada także przesłankom społeczno-gospodarczym instytucji spółek kapitałowych jako szczególnej kategorii osób prawnych.
Na tej podstawie można twierdzić, że ograniczenie odpowiedzialności osoby prawnej za jej zobowiązania do należącego do tej osoby majątku stanowi fundamentalny element instytucji osobowości prawnej. Nie jest to jednak element...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
