W telewizji jak zawsze, swoi czekają na swoich

autor zdjęcia: Radek Pasterski

źródło: Fotorzepa

Pracujący w TVP twierdzą, że przyzwyczaili się do częstej zmiany władz. Po 1989 r. kierowało nią aż 14 prezesów

Sytuacja w TVP w przededniu przejęcia przez PO: strach, niepewność i walki pod dywanem. – Czyli normalnie – komentują pracownicy

– Wie pani, jaka jest sytuacja. Nie mogę się wypowiadać. I nie chcę. Proszę mnie nie cytować – mówi „Rz” znany prezenter TVP.

To oficjalnie. Bo nieoficjalnie większość ludzi z Woronicza do rozmowy o sytuacji i atmosferze w telewizji publicznej jest chętna. Ale pod jednym warunkiem: żadnych nazwisk. I zwykle na koniec rozmowy dochodzi kluczowa prośba: – Proszę napisać tak, aby nikt nie skojarzył, o jaki program i nie daj Boże o kogo chodzi.

Znowelizowaną przez PO ustawę medialną w piątek podpisał już prezydent Bronisław Komorowski. Dwa tygodnie po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw wygasną kadencje obecnych władz TVP. Nowe wybierze wymieniona już Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, w której zasiadają nominaci prezydenta z PO oraz ludzie SLD i PSL.

Zmiany, zmiany, zmiany

Publiczna telewizja w swojej historii po 1989 r. miała 14 prezesów (w tym kilku tylko p.o.). Oprócz Roberta Kwiatkowskiego, który w fotelu szefa spędził sześć lat, pozostali nie wytrwali dłużej niż dwa lata. Ostatnio prezesi zmieniali się jednak rekordowo szybko. Piotr Farfał pełnił obowiązki szefa TVP dziewięć miesięcy, Bogusław Szwedo – dwa, a jego następca Tomasz Szatkowski – zaledwie miesiąc. Obecny prezes Romuald Orzeł objął stanowisko w grudniu ubiegłego roku.

A co prezes, to i nowi ludzie na korytarzach. Na Woronicza wszyscy do tego przywykli. – Jest jak zawsze: część się...