![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Druga konspiracja – radykalizm spotęgowany
Równolegle do zjawiska zasilania przez członków konspiracji kresowych organizacji leżących przede wszystkim na tzw. ścianie wschodniej, trwał proces przerzutu na zachód całych struktur okręgowych
Kazimierz Krajewski, Piotr Niwiński, Tomasz Łabuszewski, Tomasz Balbus
Starcia konspiracji kresowych z nową okupacją sowiecką w lecie 1944 r. zakończone tragicznymi wydarzeniami w Boguszach i Żytomierzu nie zamykały historii ich walki o niepodległość Polski. Stanowiły raczej jej pierwszą odsłonę, umożliwiając przenosiny członków tychże organizacji na teren Polski centralnej i Ziemie Odzyskane. W pierwszym rzędzie objął on ocalałych z obław i zasadzek żołnierzy oddziałów partyzanckich, którzy masowo – w zwartych oddziałach lub częściej pojedynczo, z reguły z bronią w ręku – zaczęli przenikać przez linię Curzona na teren sąsiednich okręgów: Białostockiego, Lubelskiego, Podokręgu Rzeszowskiego, tworząc nową jakość w ich funkcjonowaniu.
Warto zaznaczyć, że w latach 1944 – 1946 eksponowane stanowiska w Okręgu Białystok objęli mjr Stanisław Sędziak „Warta" (b.p.o. komendanta Okręgu Nowogródzkiego AK), najpierw – jesienią 1944 – jako inspektor podlaski, później szef sztabu okręgu, a w końcu p.o. komendanta okręgu; mjr Aleksander Rybnik „Dziki", „Jerzy" (b. komendant Obwodu Słonim) jako inspektor białostocki; mjr Zygmunt Szendzielarz „Łupaszka" (b. dowódca 5. Brygady Wileńskiej) jako dowódca partyzantki okręgu; kpt. Lech Leon Beynar „Nowina" (były oficer BiP KO Wileńskiego) jako zastępca dowódcy partyzantki okręgu; ppor. Hieronim Piotrowski...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
