Jakie są różnice między prawem pierwokupu a prawem odkupu rzeczy
Sprzedaż rzeczy nie zawsze musi oznaczać utratę nad nią kontroli. Pomimo, że umowa sprzedaży przenosi własność rzeczy na kupującego, to są instrumenty, które umożliwiają ograniczenie swobody dalszego rozporządzania nią
Umowa warunkowa
Prawo pierwokupu (uregulowane przez art. 596 i nast. kodeksu cywilnego), oznacza prawo określonej osoby do pierwszeństwa kupna oznaczonej rzeczy na wypadek, gdyby jej właściciel zamierzał ją sprzedać osobie trzeciej. W takiej sytuacji osoba, która ma zamiar sprzedać rzecz, zobowiązana jest do zawarcia z osobą trzecią warunkowej umowy sprzedaży.
Następnie sprzedawca musi zaoferować osobie uprawnionej z prawa pierwokupu kupno tej rzeczy na takich samych warunkach, jakie wynikają z umowy warunkowej zawartej z osobą trzecią.
Jeżeli osoba uprawniona nie oświadczy w ciągu terminu ustawowego (co do nieruchomości jest to okres miesiąca od zaoferowania kupna, zaś co do innych rzeczy jest to tydzień), że ze swego prawa korzysta, wówczas umowa warunkowa dochodzi do skutku.
Jeśli zaś uprawniony oświadczy, iż prawa swoje wykona, to między nim a sprzedającym rzecz, automatycznie dochodzi do zawarcia umowy o tej samej treści co umowa warunkowa zawarta poprzednio z osobą trzecią. Gdyby sprzedawca skonstruował z osobą trzecią postanowienia umowy, które miałyby na celu udaremnienie wykonania prawa pierwokupu (np. cena sprzedaży rzeczy byłaby niewspółmiernie wysoka), to będą one bezskuteczne wobec uprawnionego z prawa pierwokupu.
Jakie sankcje
Sankcją za bezwarunkową sprzedaż rzeczy osobie trzeciej, a także za...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta