Jaki powód rozstania, taka odprawa
Obowiązek wypłaty może wynikać z redukcji etatów, zakończenia współpracy w związku z przejściem na emeryturę albo zgonu pracownika. Prawo do niej i wysokość ustala się na różnych zasadach
Ustawa z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników przyznaje zwalnianym prawo do odprawy pieniężnej. Regulacja ta ma zastosowanie, jeżeli:
- firma zatrudnia przynajmniej 20 osób na podstawie umowy o pracę,
- zwolnienia są przeprowadzane w okresie nieprzekraczającym 30 dni,
- przyczyna redukcji etatów leży po stronie pracodawcy.
Przewidziane są wówczas dwa tryby ustania stosunku pracy: zwolnienie grupowe i indywidualne.
Grupa czy jednostka
Pierwszy przypadek, czyli zwolnienia grupowe, to sytuacja, w której pożegnać się z pracą musi:
- 10 pracowników – jeżeli zakład zatrudnia mniej niż 100 pracowników,
- 10 proc. pracowników – gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 100, jednak mniej niż 300 osób,
- 30 pracowników – gdy stan zatrudnienia w firmie przekracza 299 osób.
Gdy powyższe limity nie są spełnione, to zwolnienie ma charakter indywidualny.
Odprawa przysługuje, jeżeli pracodawca zatrudnia co najmniej 20 osób. Do stanu zatrudnienia wlicza się tu wyłącznie osoby świadczące obowiązki w ramach stosunku pracy. Bez znaczenia jest rodzaj umowy czy wymiar czasu pracy.
Wypłata środków nie przysługuje jednak pracownikom mianowanym,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta