![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Kiedy trzeba wystawić notę
Ujęcie należnego zabezpieczenia wykonania umowy w księgach zamawiającego zależy od zasad przyjętych w polityce rachunkowości
Kary umowne, zastrzeżone w umowach cywilnoprawnych, wynikają z przepisów kodeksu cywilnego. Kara umowna została uregulowana w art. 483–486 k.c. jako świadczenie pieniężne, uzgodnione przez strony umowy cywilnoprawnej, które staje się wymagalne w konsekwencji niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego przez dłużnika.
Stosownie do art. 483 kodeksu cywilnego, w umowie zawartej pomiędzy kontrahentami można zastrzec, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy pieniężnej – w postaci kary umownej. Natomiast zgodnie z art. 484 kodeksu cywilnego kara umowna, która ma na celu:
- zabezpieczenie wykonania zobowiązania w ogóle, oraz
- zabezpieczenie wykonania zobowiązania umownego w terminie i w sposób należyty pod względem jakości
należy się wierzycielowi w wysokości zastrzeżonej na ten wypadek w umowie, bez względu na poniesione szkody.
Uwaga! Dłużnik nie może bez zgody wierzyciela zwolnić się ze zobowiązania przez zapłatę kary umownej.
Na podstawie noty obciążeniowej
Dla potrzeb rachunkowości należna kara umowna powinna być udokumentowana notą obciążeniową wystawioną kontrahentowi. Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o rachunkowości (dalej: uor), należy wprowadzić do ksiąg rachunkowych okresu...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
