![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Co decyduje o uznaniu nieściągalności wierzytelności
Pismo od likwidatora przedsiębiorstwa dłużnika o braku aktywów, które mogłyby pokryć jego zobowiązanie, nie wystarczy, aby dochodząca zapłaty firma mogła zaliczyć nieuregulowaną kwotę do kosztów
Z udowodnieniem nieściągalności wierzytelności mamy do czynienia tylko w sytuacji dysponowania przez podatnika ściele określonymi dowodami.
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem:
- wierzytelności, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o CIT zostały zarachowane jako przychody należ- ne i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w art. 16 ust. 2 ustawy o CIT (zob. art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a ustawy o CIT),
- wierzytelności nieściągalnych, które uprzednio na podstawie art. 14 ustawy o PIT zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została uprawdopodobniona (zob. art. 23 ust. 1 pkt 20 ustawy o PIT).
Uwaga! Wierzytelności mogą zostać zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli nie uległy przedawnieniu, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 20 ustawy o CIT lub art. 23 ust. 1 pkt 17 ustawy o PIT (tak wyrok NSA z 30 listopada 2012 r., II FSK 1433/12).
Konieczne udokumentowanie
Formalnym warunkiem zaliczenia wierzytelności nieściągalnej do kosztów uzyskania przychodów jest należyte udokumentowanie jej nieściągalności.
Stosownie do art. 16 ust. 2 ustawy o CIT i art. 23 ust. 2 ustawy o PIT, do kosztów można zaliczyć te nieściągalne wierzytelności, których...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
