Propaganda sukcesu i nienawiści

autor zdjęcia: Jerzy Dudek

źródło: Fotorzepa

Wojciech Roszkowski

źródło: Forum

Lata 70. to czas, kiedy machina propagandowa zaczęła się ostatecznie rozsypywać

źródło: EAST NEWS

Mobilizujące hasła umieszczano wszędzie – do wtóru maszyny, silnika, młota

źródło: EAST NEWS

Dziadkowie współczesnych bilboardów

Prostego człowieka trudniej było komunistom oszukać niż na przykład młodą inteligencję. Inteligencja twórcza miała przecież wiele do stracenia, bo cała praca zawodowa tych ludzi zależała od łaski i niełaski miłościwie panujących.

Gdy się słucha dziś Polaków, to można mieć wrażenie, że za czasów PRL wszyscy byli opozycjonistami i nikt nie wierzył reżimowej propagandzie.

Wojciech Roszkowski: To bardzo duże uproszczenie, bo przecież w szczytowym okresie PZPR – jakoś pod koniec lat 70. – do partii należały ponad 3 miliony ludzi. Sami działacze stanowili więc dość sporą grupę, a z rodzinami jeszcze większą. Polacy w jakiejś mierze musieli być więc podatni na propagandę. Ten temat jest jednak o tyle niewdzięczny, że nie przeprowadzano żadnych badań statystycznych, na ile ludzie wierzyli propagandzie, a na ile nie. Ponadto propaganda zawierała przecież różne treści – w jedne wierzono bardziej, w inne mniej. Jedno ze sztandarowych haseł mówiło o tym, że tylko PRL jest w stanie utrzymać Ziemie Zachodnie i Północne, bo gwarantem granic Polski jest Związek Radziecki. Ta teza łatwiej trafiała do odbiorcy niż przekonywanie, że zbrodni w Katyniu dokonali Niemcy.

Jak wyglądały początki komunistycznej propagandy w Polsce?

Resort Informacji i Propagandy powstał już w Polskim Komitecie Wyzwolenia Narodowego, czyli pierwszym komunistycznym rządzie z lipca 1944 roku. Komunistom zależało na...