Mój coming out

źródło: Plus Minus

Niemal równo 20 lat temu, w dniu przedterminowych wyborów parlamentarnych zostało poczęte Pismo Poświęcone „Fronda". Pierwszy numer ukazał się wiosną 1994 roku. W tamtych czasach III RP zmierzała ku temu, aby być – jak to przy innej okazji ujął Cezary Michalski, niegdyś publicysta prawicowy, dziś felietonista portalu „Krytyki Politycznej" – „państwem jednej partii i jednej gazety".

Do władzy wrócili ludzie dawnego reżimu postkomunistycznego (rząd tworzyła koalicja SLD–PSL), a medium niepodzielnie dominującym w debacie publicznej była „Gazeta Wyborcza". Naprzeciw nich sytuowała się przaśna i kruchciana prawica, intelektualnie bezradna wobec ofensywy laicko-liberalnych nurtów politycznych i kulturowych, które wdzierały się wtedy do Polski.

„Fronda" była jak powiew świeżego powietrza. Nie chodziło jednak w tym przypadku o inicjatywę z założenia prawicową, lecz tak naprawdę po prostu kontestującą zastany porządek.

Namnożyło się bowiem wtedy sporo rozmaitych dętych autorytetów, które...