![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Wybraną metodę wyceny stosuje się ciągle
PROCEDURY | Najlepszą podstawą ustalenia wartości godziwej są pochodzące z aktywnego rynku aktualne ceny porównywalnych nieruchomości inwestycyjnych.
Początkowe ujęcie nieruchomości inwestycyjnej zostało określone w § 20 MSR 40. Zgodnie z nim następuje ono według ceny nabycia lub po koszcie wytworzenia. Na cenę nabycia nieruchomości inwestycyjnej składa się cena zakupu, która może być powiększona o wszystkie koszty bezpośrednio związane z transakcją zakupu, np.: opłaty za obsługę prawną, podatek od nieruchomości.
Nieruchomość może zostać nabyta także w drodze wymiany za niepieniężne aktywa (aport). W tym przypadku jednostka jest zobowiązana do ustalenia wartości początkowej nieruchomości według wartości godziwej. Istnieją jednak wyjątki od tej zasady. Chodzi o sytuacje, gdy transakcja pozbawiona jest treści ekonomicznej lub nie jest możliwe wiarygodne określenie wartości godziwej nieruchomości. W tym przypadku, jeśli nabyte aktywa nie są wyceniane według wartości godziwej, to ich wartość ustala się według wartości bilansowej
Na dzień bilansowy
Ustawa o rachunkowości oraz MSR 40 przewidują, że po początkowym ujęciu nieruchomości inwestycyjnych można zastosować dwie metody ich wyceny bilansowej. Nieruchomości te mogą być wyceniane według modelu wartości godziwej lub według ceny nabycia (wybór zasady wyceny odbywa się na podstawie założeń polityki rachunkowości). Paragraf 30 MSR 40 narzuca jednak obowiązek zastosowania wybranej przez jednostkę metody do wszystkich posiadanych przez jednostkę nieruchomości...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
