Koncesje: pokłady nieudolności

źródło: materiały prasowe

Przepisy prawa geologicznego i górniczego 
to przykład bezprecedensowego zobojętnienia 
na nieprawidłowe działania władzy publicznej 
– pisze adwokat.

Rozwiązania  przyjęte w ustawie z 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze (DzU Nr 163, poz. 961), dotyczące ograniczeń w dostępie do udziału w postępowaniu koncesyjnym, poddane zostały  fundamentalnej krytyce jako „zasługujące na epitet  „rewolucyjne" i to  w jego najgorszym znaczeniu" (o czym już pisałem na łamach „Rz"). Jako przykład podany został wówczas art. 41 ust. 2 ustawy, arbitralnie wykluczający od udziału w postępowaniu koncesyjnym krąg podmiotów, którym powinien przysługiwać  status strony w myśl generalnie obowiązującej definicji w art. 28 kodeksu postępowania administracyjnego.

Głuche milczenie adresatów owej krytyki wymusza ponowne podjęcie tematu, gdyż, jak wspomniałem,  omawiany wtedy art. 41 ust. 2  stanowi  zaledwie jedno ogniwo w łańcuchu  kompleksowej  i głęboko przemyślanej  regulacji, której przyświeca ta sama nieprawa intencja.

Pora zatem przedstawić inne elementy tej groźnej układanki.

Nawet wadliwe decyzje pozostaną trwałe

Perwszym z brzegu jest  art. 42 ust. 1. Dowiadujemy się z niego, iż „w sprawach uregulowanych niniejszym działem ... rozpoczęcie działalności  objętej  koncesją uważa się za zaistnienie nieodwracalnych skutków prawnych" (pkt. 1).

Ten  niepozorny zapis zapowiada  trudne...