Bunt starców
Pół wieku temu, 14 marca 1964 roku, Antoni Słonimski złożył w Kancelarii Premiera w Urzędzie Rady Ministrów dwuzdaniowy memoriał protestacyjny przeciw cenzurze. Jak poszerzyło to granice ówczesnej wolności?
Wieczorem pierwszego grudnia 1963 roku miało miejsce u Jerzego Andrzejewskiego „zebranie obywatelskie", na którym obecni byli między innymi: Paweł Hertz, Adam Ważyk, Jerzy Zawieyski, Stefan Kisielewski, Melchior Wańkowicz, Stanisław Mackiewicz, Mieczysław Jastrun, Zygmunt Mycielski, Maria Dąbrowska i Anna Kowalska. Spotkanie odbywało się pod znakiem protestu wobec zaostrzenia polityki kulturalnej w Polsce Ludowej. Zaatakowany imiennie został Jarosław Iwaszkiewicz, prezes ogólnopolskiego Związku Literatów Polskich, który w swoim artykule „O optymizmie" w imieniu pisarzy związkowych z entuzjazmem przyjął dyskusję i uchwały XIII Plenum Komitetu Centralnego PZPR z lipca 1963 roku o konieczności ideologicznego zaangażowania literatów. Pisał tam: „Nie należymy do pesymistów, o ile chodzi o współczesną literaturę polską. Ale z największym uznaniem powitaliśmy postulaty skierowane pod jej adresem".
Iwaszkiewicz był bez wątpienia wielkim pisarzem, co, szczególnie w związku z jego niedawną okrągłą rocznicą urodzin, wszyscy zgodnie przyznają. Jednak nie będziemy tutaj mówić o nim jako o pisarzu, ale wyłącznie o jego działalności organizacyjnej. Iwaszkiewicz posiadał majątek w Stawisku, gdzie obecnie znajduje się muzeum poświęcone jego osobie. W latach 60. ubiegłego stulecia krążył niewybredny wierszyk: „Ma Stawiska, stanowiska, 70 lat, po co więcej brać do pyska,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta