Jaka jest sytuacja wierzyciela i dłużnika w transgranicznej procedurze

Ogłoszenie upadłości zawsze powoduje konieczność powołania zarządcy, który może wykonywać na terytorium innych państw UE wszystkie uprawnienia przysługujące mu na podstawie prawa państwa jej wszczęcia.

Przedsiębiorca może doświadczyć konieczności bezpośredniego udziału w transgranicznym postępowaniu upadłościowym w związku z prowadzeniem działalności w krajach unijnych. Działalność gospodarcza coraz częściej wykracza poza granice jednego państwa, wymuszając zastosowanie regulacji transgranicznych. Zwłaszcza stan niewypłacalności ma zły wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego, zatem wprowadzono jednolitą regulację przewidującą koordynację działań, które mogą być podejmowane wobec majątku niewypłacalnego dłużnika.

Globalne zbliżenie gospodarek oraz rynków skutkuje przemieszczaniem się pomiędzy jurysdykcjami. Szczególnie w UE rynek wewnętrzny sprzyja migracji osób prawnych i fizycznych w celu wyboru najkorzystniejszych ram prawnych i podatkowych swojej działalności. Skutkiem tego jest powstawanie wierzytelności w stosunku m.in. do niewypłacalnych firm powiązanych ze sobą kapitałowo. Różnorodność krajowych przepisów postępowania upadłościowego spowodowała konieczność wprowadzenia przez europejskiego prawodawcę jednolitych procedur w omawianym zakresie. Europejskie postępowanie upadłościowe reguluje rozporządzenie Rady (WE) nr 1346/2000 z 29 maja 2000 r. w sprawie postępowania upadłościowego (weszło w życie 31 maja 2002 r.; dalej: rozporządzenie). Wprowadzenie bezwzględnie obowiązujących przepisów dotyczących koordynacji głównego oraz wtórnego postępowania...