Odwołanie po terminie tylko w wyjątkowych sytuacjach

źródło: Rzeczpospolita

WZÓR wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania

Zdarza się, że przedsiębiorca nie zgadza się z decyzją fiskusa, ale nie wyśle pisma w tej sprawie 
w odpowiednim czasie. Musi wtedy wykazać, że przeszkoda była od niego niezależna i niemożliwa do przezwyciężenia.

Instytucja przywrócenia terminu oznacza możliwość przywrócenia uchybionego wcześniej terminu ustanowionego do wykonania danej czynności. Jest to termin zawity, przy czym chodzi tu o terminy procesowe, a nie materialne. Uchybienie terminowi do dokonania danej czynności – wniesienia odwołania – pociąga za sobą niemożność jej wykonania. Ustawodawca przewidział jednak możliwość ochrony przed negatywnymi skutkami takiego uchybienia poprzez instytucję przywrócenia terminu, określoną w art. 162–164 ordynacji podatkowej (dalej: o.p.).

Uchybienie terminowi oznacza niewykonanie określonej czynności we wskazanym czasie, a uchybienie terminowi zawitemu powoduje, że dokonana czynność jest prawnie bezskuteczna.

Doręczenie musi być skuteczne

Wniosek o przywrócenie terminu opiera się na podstawowym założeniu, że decyzja (od której podatnik chce wnieść odwołanie i złożyć wniosek o przywrócenie terminu) została skutecznie doręczona. Nie można przywracać terminu, który faktycznie nie upłynął. A taka sytuacja może mieć miejsce, gdy termin taki w ogóle nie rozpoczął biegu, ponieważ stronie nie doręczono decyzji w sposób prawidłowy.

Zgodnie z art. 162 § 1 i 2 o.p. w razie uchybienia terminu do złożenia odwołania od rozstrzygnięcia organu podatkowego należy przywrócić termin na wniosek zainteresowanego, jeżeli uprawdopodobni on, że...