Jeziorowcy z Tarnobrzega

autor zdjęcia: Andrzej Romański

źródło: materiały prasowe

Siarka w Tauron Basket Lidze występuje od 2010 roku

autor zdjęcia: Andrzej Romański

źródło: materiały prasowe

Siarka prezentowała osobliwy styl chaotycznej, „radosnej”, niemal ulicznej koszykówki

Siarka od lat uchodzi za obiekt drwin, 
ale gdy ma szansę na sensacyjne zwycięstwo, kibicuje 
jej pół koszykarskiej Polski.

Kiedy pod koniec trzeciej kwarty Alexis Wangmene rzucił Siarce kolejnego kosza, Stal Ostrów prowadziła w Tarnobrzegu 50:36. Sporo. Na trybunach hali Wisła – zdecydowanie za małej i zbyt przestarzałej – zapanował usprawiedliwiony smutek. Brawa bili pojedynczy kibice, reszta siedziała z założonymi rękoma. Porażka oznaczała, że Siarka może zlecieć z ligi. W poprzednim sezonie, mimo że skończyła jako ostatnia, utrzymała się dzięki podpisanej z PLK umowie. Warunek pozostania w koszykarskiej elicie niemal bez względu na wynik był jeden: nie powtórzyć tego „wyczynu" w kolejnych rozgrywkach.

Ale Jeziorowcy – jak z przymrużeniem oka mówi się o koszykarzach Siarki (gra słów – Jeziorowcy, czyli Los Angeles Lakers, tymczasem drużyna z Tarnobrzega przez pewien czas nazywała się Jezioro) – wiedzieli, jak odrabiać takie straty. Dwa tygodnie wcześniej w sensacyjnych okolicznościach pokonali w Wiśle Anwil Włocławek, czyli kandydata do gry w finale ligi – i to jednym punktem! Czemu nie powtórzyć tego ze Stalą? Do odrabiania sporej straty wzięli się Amerykanin Gary Bell oraz Daniel Wall, ale to, co najbardziej niesamowite, wydarzyło się w samej końcówce meczu.

Kiedy na dwie sekundy przed końcem na linii osobistych stanął najlepszy gracz Jakub Zalewski, Siarka przegrywała...