![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Osy jak kalendarz
Gniazda os pomagają określać wiek prastarych malowideł i rytów naskalnych w Australii.
Tradycyjne metody określania wieku zabytków, na przykład datowanie radiowęglowe, nie dają się zastosować w przypadku wielu prehistorycznych dzieł sztuki, ponieważ nie ma w nich organicznego elementu. Ogromna ilość takich zabytków znajduje się w regionie Kimberley w północnej Australii. Farby, jakimi je wykonano, sporządzone są w z tlenku żelaza.
Dr June Ross z Uniwersytetu Griffith w Brisbane opracowała metodę datowania tej sztuki za pomocą... gniazd os. Wiadomość o tym zamieszcza pismo „PLOS ONE".
Osy lepią gniazda z błota i piasku pomieszanego z ich wydzieliną. Umieszczają je na ścianach jaskiń, niekiedy na malowidłach. Po wyschnięciu gniazda ulegają skamienieniu i w tej postaci są w stanie przetrwać tysiąclecia. Określając wiek takiego gniazda metodą radiowęglową, naukowcy ustalają tym samym jego minimalny wiek. Najstarsze dzieła określone tą metodą pochodzą sprzed co najmniej 35 tys. lat. Dla porównania, słynne obrazy we francuskiej jaskini Lascaux powstały 17 tys. lat temu.
