![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Wskazówka imperatywna nieodległa od polecenia służbowego
Rozwój cywilnoprawnych form zatrudnienia to nie zawsze objaw patologii, a normalnych trendów na rynku pracy. Możemy się z nimi nie godzić, ale nie możemy się z nimi nie liczyć.
Zatrudnianie na podstawie umów cywilnoprawnych, w szczególności zleceń, to od dawna powszechna praktyka. Ustawodawca różnymi sposobami próbuje ograniczać nadużywanie cywilnoprawnych form zatrudnienia, ale niemal zawsze z tym samym skutkiem – umowy zlecenia i im podobne mają się dobrze.
Typowe cechy
Nadużyciom miały przeciwdziałać m.in. art. 22 § 1 i § 11 kodeksu pracy. Pierwszy z nich wymienia cechy typologiczne stosunku pracy, wśród których tak naprawdę tą ściśle pracowniczą jest jedynie wykonywanie pracy pod kierownictwem pracodawcy. Drugi z przepisów stanowi, że zatrudnienie w warunkach charakterystycznych dla stosunku pracy jest zatrudnieniem na podstawie tego stosunku prawnego, bez względu na nazwę umowy zawartej przez strony.
Brzmi to...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
