Konsultant mógł zarobić na marzeniach inwestora

Wystarczy, że firma konsultingowa wykonuje czynności przewidziane umową, by powstał obowiązek zapłaty za jej usługi. Kontrahent nie może uzależniać wypłaty wynagrodzenia od uzyskania oczekiwanych rezultatów.

Dorota Gajos-Kaniewska

Przypomniał o tym Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z 21 września 2016 r., który ostatecznie rozstrzygnął spór o 553,5 tys. zł wynagrodzenia za komercjalizację centrum handlowego.

Tylko plany i nic więcej

Spółka X zamierzała wybudować i prowadzić galerię handlową. Negocjowała już warunki zakupu działki, której właściciel uzyskał pozwolenie na budowę takiego obiektu. W tym czasie zawarła umowę ze spółką Y, która miała świadczyć usługi konsultingowe i doradcze w zakresie przygotowania koncepcji centrum handlowego i strategii jego komercjalizacji. Spółka Y (zwana w umowie Konsultantem) miała też pozyskiwać najemców na lokale w centrum i negocjować z nimi umowy najmu oraz promować centrum na rynku. Wstępne prace nad komercjalizacją miały trwać około 1,5 roku i zakończyć się podpisywaniem umów najmu. Umowa, zawarta na czas nieokreślony, przewidywała, że przez pierwsze 15 miesięcy spółka Y będzie otrzymywać 30 tys. zł comiesięcznego wynagrodzenia. Byłoby ono potem odliczane od prowizji za każdą zawartą umowę najmu (12 proc. średniego rocznego czynszu wynikającego z umowy). Prowizja miała być płatna na koniec obowiązywania umowy lub po zakończeniu procesu komercjalizacji. Konsultant mógł też liczyć na sporą premię za wyniki.

Było zapotrzebowanie......