Państwo, które nic nie wie

By podejmować racjonalne decyzje dotyczące otaczającej nas rzeczywistości gospodarczej, polskie władze publiczne muszą zacząć ją wreszcie wyraźnie widzieć, zamiast działać po omacku.

Najważniejsze decyzje dotyczące regulacji gospodarczych i społecznych w Polsce nie są podejmowane na podstawie analiz i faktów. Wobec częstego braku wiarygodnych danych decydenci kierują się wyłącznie wewnętrznym przeświadczeniem. W rezultacie kierunek zmian mających konsekwencje nie tylko dla obecnych, ale i przyszłych pokoleń jest dyktowany... pospolitym widzimisię osób stojących u steru.

Dowody? Wystarczy zajrzeć do ocen skutków regulacji (OSR), które mają odpowiadać na pytania dotyczące celowości zmian legislacyjnych. Oto kilka przykładów, zaczerpniętych z projektów ustaw uchwalonych w ostatnich kilku latach:

– Jaki wpływ na rynek pracy może mieć zniesienie niższego progu płacy minimalnej dla pracowników o całkowitym stażu do jednego roku? „Brak jest możliwości dokonania oceny projektowanej regulacji".

– Jak wprowadzenie podzielonej płatności VAT odbije się na płynności finansowej polskich firm? „Zróżnicowana sytuacja przedsiębiorstw oraz brak szczegółowych danych w skali mikro skutkują brakiem możliwości wyliczenia kosztów wprost".

– Jak na skutkach finansowych zniesienia limitu składek emerytalnej i rentowej (tzw. 30-krotności) odbiłby się efekt wzmożonego przechodzenia z umowy o pracę na samozatrudnienie? „Niemożliwe do oszacowania są skutki ewentualnego arbitrażu na rynku pracy". Itd....