Transakcje nieporównywalne to wyzwanie dokumentacyjne dla podatników

W przypadku umów powszechnych, np. kupna, najmu czy leasingu ustalenie bazy porównawczej 
nie jest trudne. Kłopoty pojawiają się przy przedsięwzięciach nietypowych, gdzie nie da się uzyskać danych 
do sporządzenia analizy benchmark.

Benchmark to analiza danych porównawczych, których przedmiotem mogą być stosowane przez podmioty niepowiązane ceny albo realizowane przez nie rentowności. Zgodnie z przepisami ustaw podatkowych, do analizy benchmark należy używać przede wszystkim danych właściwych dla podmiotów z siedzibą (lub zarządem) na terytorium Polski.

W przypadku stosowanych cen analiza danych porównawczych nie zawsze będzie najlepszym rozwiązaniem. Pry transakcjach typu leasing, najem i dzierżawa, w dość prosty sposób przedsiębiorca może porównać cenę przedmiotu umowy do transakcji o porównywalnych parametrach (powierzchnia, lokalizacja, standard wykończenia, okres najmu, wysokość oprocentowania, obowiązki stron związane z utrzymaniem przedmiotu umowy). Jednak w transakcjach innego rodzaju, np. sprzedaży towarów i usług wykonywanych pod konkretne zamówienie, poszukiwanie porównywalnych cen może być albo operacyjnie utrudnione, albo niecelowe z uwagi na znaczne różnice w technologii wytworzenia danego dobra.

Przykład

Cena wytworzenia produktu w linii produkcyjnej o wysokim stopniu automatyzacji jest nieporównywalna do ceny produkcji, gdzie istotną część procesu obsługuje człowiek w sposób ręczny. Tym samym zbieranie danych o cenach stosowanych w tego rodzaju transakcjach nie będzie mogło być podstawą do sporządzenia analizy...