W przypadku nowacji nie powstaje przychód w CIT

Odnowienie nie jest zmianą pierwotnej umowy, lecz zaciągnięciem nowego zobowiązania w celu umorzenia poprzedniego. Czynność ta kreuje jedynie nowy tytuł prawny do spłaty długu. Dłużnik nie uzyskuje natomiast przysporzenia 
w postaci zmniejszenia jego pasywów.

Tak uznał dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 28 maja 2018 r. (0111-KDIB2-1.4010.120.2018.2.BJ).

Spółka z o.o. (wnioskodawca) planuje zawrzeć umowę z powiązaną kapitałowo spółką włoską, na mocy której dojdzie do nowacji łączącego ich stosunku prawnego z tytułu zobowiązań w ten sposób, że wnioskodawca zobowiąże się spłacić zobowiązanie handlowe jako zobowiązanie z tytułu pożyczki. W konsekwencji, z ciążących wobec włoskiego kontrahenta zobowiązań wnioskodawca uwolni się poprzez ich spłacenie, a nie poprzez ich umorzenie przez wierzyciela. Nowacja doprowadzi do zmiany podstawy prawnej (tytułu zobowiązania) w ten sposób, że wnioskodawca zamiast być dłużnikiem z tytułu zobowiązań handlowych zostanie dłużnikiem z tytułu pożyczki.

Spółka zwróciła się z pytaniem do polskich organów podatkowych czy zgodnie z wykładnią art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, zamienione na pożyczkę zobowiązanie z tytułu zobowiązań handlowych stanie się przychodem z działalności gospodarczej jako wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań. Zgodnie ze stanowiskiem wnioskodawcy, kluczowe dla rozstrzygnięcia sprawy jest uznanie, że wskutek nowacji nie dochodzi do wygaśnięcia długu, gdyż dłużnik nadal pozostaje zobowiązany...