Wspólne korzyści z wdrożenia wynalazku nie są wynagrodzeniem za usługę

Współuprawniony do patentu posiada własne samodzielne prawo do uzyskania należności przysługujących mu z podziału. 
Nie otrzymuje więc z tego tytułu kwot opodatkowanych VAT.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w nieprawomocnym wyroku z 4 października 2018 r. (I SA/Op 255/18) orzekł, że jeżeli współuprawniony do patentu uzyskuje przysługującą mu należność z podziału wpływów ze sprzedaży wyprodukowanych przez drugiego ze współuprawnionych do patentu towarów, wytworzonych dzięki wspólnemu wynalazkowi (patentowi), w oparciu o własne, samodzielne prawo wynikające z faktu istnienia wspólności patentu, a nie z racji świadczenia jakiejkolwiek usługi na rzecz drugiego współuprawnionego, to jest to jego własne samodzielne uprawnienie wynikające wprost z samej ustawy, a nie z umowy cywilnoprawnej mającej cechy umowy o świadczenie usług w znaczeniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W zaistniałym stanie faktycznym instytut badawczy (wnioskodawca) wystąpił z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w zakresie opodatkowania VAT korzyści z wdrożenia wynalazku przez współuprawnionego do patentu.

Wnioskodawca był współwłaścicielem prawa do patentu. Na podstawie wspólnych ustaleń produkcję wyrobu według wynalazku prowadziła firma, która wypłacała wnioskodawcy opłatę z tytułu udziału w korzyściach z tej produkcji....