Sąd Najwyższy o owocach zatrutego drzewa

Agata Łukaszewicz Wykorzystywanie dowodów uzyskanych przy okazji podsłuchu do ścigania innych przestępstw niż te, którymi uzasadniono jego konieczność, nie może być nieograniczone

Sąd Najwyższy w Izbie Karnej 22 maja 2019 r. rozpoznawał przedstawione przez Sąd Apelacyjny w Lublinie zagadnienie prawne dotyczące art. 168b procedury karnej, czyli krótko mówiąc, owoców zatrutego drzewa. SA pytał o dwie sprawy. Po pierwsze – czy przepis art. 168b k.p.k., który wszedł w życie 15 kwietnia 2016 r. (DzU 2016 r. poz. 437), ma zastosowanie w postępowaniach jurysdykcyjnych zainicjowanych aktem oskarżenia wniesionym do 30 czerwca 2015 r.

Po drugie – czy w przypadku negatywnego przesądzenia tej pierwszej kwestii podstawą wykorzystania materiału z kontroli operacyjnej w tym postępowaniu może być przepis art. 168a k.p.k. w brzmieniu obowiązującym od 15 kwietnia 2016 r.?

Sąd Najwyższy w składzie trzech sędziów wprawdzie odmówił podjęcia uchwały, ale w postanowieniu rozwiał wątpliwości sędziów.

Uzasadniając, dlaczego nie jest jasne, czy materiały z kontroli operacyjnej, których wykorzystania mógłby dotyczyć art. 168b procedury karnej, zostały skutecznie wprowadzone do sprawy. Sąd Najwyższy wskazał na liczne głosy judykatury i orzecznictwa stojące na stanowisku, że art. 168b k.p.k. wymaga inicjatywy prokuratora w przedmiocie wykorzystania w postępowaniu karnym uzyskanego w wyniku kontroli operacyjnej dowodu przestępstwa popełnionego przez inną osobę niż objęta zarządzeniem kontroli operacyjnej. Przypomniał, że...