Nie każda praca monotypowa to praca ciągła

Praca ciągła to praca monotypowa, powtarzalna w krótkim przedziale czasowym i występująca w trakcie zmiany roboczej w przeważającym jej czasie jako monotypowa, jeżeli czynności powtarzają się w odstępach krótszych niż 5 minut. Narażenie musi być istotne, a zatem powinno w sumie trwać przynajmniej połowę 8-godzinnej zmiany roboczej.

Tak zdefiniował pojęcie pracy ciągłej Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 30 maja 2019 r. (III SA/Gl 144/19).

Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny decyzją orzekł o braku podstaw do stwierdzenia u skarżącego choroby zawodowej z pozycji 19.4 wykazu chorób zawodowych stanowiącego załącznik do rozporządzenia wykonawczego, tj. przewlekłego zapalenia okołostawowego barku. Organ ustalił, że pracownik na przestrzeni lat 1969-2015 – podczas zatrudnienia w różnych zakładach pracy – wykonywał czynności obciążające kończyny górne. Jednak w orzeczeniach dwóch placówek medycznych nie rozpoznano przedmiotowej choroby zawodowej, ponieważ wskazane czynności nie wymagały ciągłej pracy z uniesionymi kończynami powyżej linii barków. Organ uznał zatem, że nie został spełniony warunek niezbędny do stwierdzenia choroby zawodowej określony w art. 2351 kodeksu pracy – a mianowicie nie wykazano związku przyczynowego pomiędzy rozpoznanym schorzeniem a warunkami wykonywanej pracy.

W odwołaniu pracownik zarzucił, że wykonywane przez niego czynności montażu lub demontażu odbywały się w przeważającej części...