Praca w Luksemburgu bez szczególnych zezwoleń
Każdy delegowany do Luksemburga musi posiadać identyfikator socjalny. Dodatkowe formalności są konieczne, gdy pobyt w tym państwie ma trwać dłużej niż trzy miesiące.
Pracodawca znad Wisły może tymczasowo oddelegować pracowników do innego kraju Unii Europejskiej w oparciu o zapisy dyrektywy 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług. W Luksemburgu takie oddelegowanie pracowników z przedsiębiorstwa z siedzibą na terenie UE wymaga uprzedniego powiadomienia właściwego organu przez pracodawcę. W przeciwnym razie naraża się on na sankcje określone tamtejszym prawem. Dodatkowo po przyjeździe do Luksemburga pracownicy muszą dopełnić pewnych formalności, aby móc przebywać i pracować w tym kraju.
Podstawowa definicja
Zgodnie z dyrektywą dotyczącą delegowania pracowników w ramach świadczenia usług delegowany pracownik to taki, który przez ograniczony okres wykonuje prace na terenie państwa członkowskiego innego niż to, w którym normalnie pracuje. Zgodnie z art. L.141-13 luksemburskiego kodeksu pracy, delegowanym pracownikiem jest osoba, która:
- ma umowę o pracę z pracodawcą, który nie ma siedziby w kraju delegowania,
- zazwyczaj pracuje w kraju pochodzenia swojego pracodawcy,
- wykonuje pracę w kraju delegowania przez ograniczony czas, zgodny z ustaleniami dotyczącymi świadczenia określonych usług, na które zawarto umowę.
Delegowanie pracowników musi się odbywać w ramach umowy...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta