Już od chwili poczęcia

Prawo nakazuje sprawienie pogrzebu każdemu człowiekowi, 
także dziecku zmarłemu przed narodzeniem.

We wrześniu w "Rzeczy o prawie" opublikowany został tekst mecenas Joanny Parafianowicz zainspirowany analizą mojego autorstwa, jaka przeszło rok temu ukazała się na stronie Instytutu Ordo Iuris. W analizie tej wskazałam, że obowiązujące przepisy gwarantują, że każdemu zmarłemu człowiekowi należy się godny pochówek, bez względu na wiek (czyli także dziecku zmarłemu przed narodzeniem, niezależnie od etapu ciąży, którego dożyło) oraz bez względu na przyczynę śmierci (zarówno dziecku zmarłemu w wyniku poronienia, jak i aborcji).

Jest jednak podstawa

W swym felietonie mec. Parafianowicz za „nieznajdującą podstawy prawnej" uznała część analizy wskazującą, że prawo do godnego pochówku ma każdy, także dzieci utracone przed narodzeniem. Tymczasem podstawa prawna jak najbardziej istnieje. Z ustawy z 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych wynika, że zwłoki ludzkie zawsze powinny być pochowane. Zgodnie zaś z § 2 rozporządzenia z 7 grudnia 2001 r. w sprawie postępowania ze zwłokami i szczątkami ludzkimi „za zwłoki uważa się ciała osób zmarłych i dzieci martwo urodzonych, bez względu na czas trwania ciąży".

Oznacza to, iż procedura i standardy postępowania z ciałami dzieci martwo urodzonych powinny być dokładnie takie same – nie gorsze – jak z...