Wieczny optymista

źródło: BIBLIOTEKA KONGRESU USA

William Howard Taft, 27. prezydent Stanów Zjednoczonych w latach 1909–1913

źródło: Wikipedia

Portret pierwszej damy, czyli Helen Taft, wykonany przez Karla B. A. Kronstranda; 1910 r.

William Howard Taft był jedynym politykiem w historii Stanów Zjednoczonych, który po odejściu z Białego Domu został prezesem Sądu Najwyższego. I bez wątpienia na tym stanowisku czuł się znacznie lepiej.

Już w dzieciństwie koledzy ze szkoły nazywali go Big Will albo Big Lub. Od małego był bowiem człowiekiem o dużej nadwadze. Nie wpływało to jednak na jego bardzo pogodne czy wręcz wesołe usposobienie. Chyba nigdy w amerykańskiej historii prezydent nie był człowiekiem tak roześmianym, radosnym i wzbudzającym tyle sympatii otoczenia, co William Howard Taft. Jego po prostu nie dawało się nie lubić. Stąd też na zachowanych zdjęciach widzimy go zawsze uśmiechniętego i otoczonego śmiejącymi się ludźmi, którzy wyraźnie dobrze się czuli w jego towarzystwie. Są tacy ludzie, którzy swoim pozytywnym nastawieniem do świata przyciągają do siebie przyjaciół i oddanych współpracowników. Takim człowiekiem był bez wątpienia William H. Taft. Być może to tłumaczy, dlaczego był chyba jedynym prezydentem, który zaliczył niemal wszystkie stopnie kariery politycznej.

Dynastia polityczna

William Howard Taft pochodził z rodziny o angielskich korzeniach. Jego rodzice nie byli bogaci, ale bez wątpienia należeli do klasy średniej społeczeństwa amerykańskiego lat 50. XIX wieku. William H. Taft urodził się 15 września 1857 r. w Cincinnati, w stanie Ohio. Jego ojciec Alfonso Taft był znanym politykiem i prawnikiem. 8 marca 1876 r., kiedy William miał 19 lat, jego ojciec został mianowany sekretarzem wojny w administracji prezydenta Ulyssesa S. Granta. Wcześniej przez blisko rok piastował urząd...