Nie jest łatwo obliczyć podstawę opodatkowania

Już tylko nieco ponad trzy tygodnie zostało na złożenie rocznego zeznania CIT. W cyklu „Rozliczamy CIT" tym razem piszemy o ograniczeniach w rozliczaniu kosztów finansowania dłużnego i wydatków na usługi niematerialne.

Od 1 stycznia 2018 r. obowiązują ograniczenia w zasadach zaliczania do kosztów uzyskania przychodów tzw. kosztów finansowania dłużnego. Nowe przepisy weszły w życie na mocy nowelizacji ustawy o CIT, a zmiana ta wynikała z obowiązku implementacji do polskiego systemu podatkowego dyrektywy Rady UE 2016/1164 ustanawiającej przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego (tzw. dyrektywy ATAD).

Uzyskanie środków finansowych

Zgodnie z definicją ustawową z art. 15c ust. 12 ustawy o CIT, koszty finansowania dłużnego to wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem od innych podmiotów, w tym niepowiązanych, środków finansowych i z ich wykorzystaniem.

Należą do nich, w szczególności:

∑ odsetki, w tym skapitalizowane lub ujęte w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,

∑ opłaty, prowizje, premie,

∑ część odsetkowa raty leasingowej,

∑ kary i opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań,

∑ koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym pochodnych instrumentów finansowych, niezależnie na rzecz kogo zostały poniesione.

Treść przywołanego przepisu wskazuje, że katalog kosztów ujętych w definicji kosztów finansowania dłużnego ma...