Jak gonić tych, którzy uciekają nam coraz szybciej

Jarosław Szewczyk Od czasów ojców ekonomii klasycznej to praca jest źródłem bogactwa. Redystrybucja dochodów z niej powstałych ma charakter wtórny, mimo że dominuje w debacie politycznej.

Pomyślności narodu w jego masie nie budują nawet najlepsze na świecie ustawy dotyczące kwestii obyczajowych, jak np. o związkach partnerskich. Na systemie sądownictwa nie kończy się ani nie zaczyna dobrobyt społeczny. Lista tematów ważnych dla polityków zawiera w sobie niewiele wyzwań związanych z rozwojem gospodarczym. Rozwojem, a nie wzrostem. Zapełnianiem Polski i świata wytworami o coraz większej zawartości wiedzy, której nośnikiem są wykształceni ludzie, a depozytariuszem przedsiębiorstwa.

Wiedza użyta do wytwarzania produktów zapewnia największą wartość dodaną: zysk dla przedsiębiorcy, wysokie pensje dla pracowników, wpływy z podatków dla tych, którzy za ich pośrednictwem korzystają z bogactwa płynącego z wiedzy. Przedsiębiorstwa mają pieniądze na rozwój, ludzie łakną wiedzy, by móc dobrze zarabiać w takich firmach, a beneficjenci transferów budżetowych nie narzekają na brak grosza na ich potrzeby i usługi świadczone społeczeństwu. Niby prosta recepta, a jednak...

Gospodarka, głupcze – ta przypominajka na biurku Billa Clintona dała mu wyborcze zwycięstwo. Polityka stawia często w centrum uwagi sprawy nośne społecznie i medialnie, ale błahe z punktu widzenia przyszłego dobrobytu. Przy takim ustawieniu priorytetów może się okazać, że pożądane przez wszystkie opcje polityczne transfery finansowe do grup społecznie upośledzonych są zagrożone....