Ważny jest charakter działalności

W orzecznictwie TSUE przyjęto, iż z potrzebami w interesie ogólnym mamy zwykle do czynienia wtedy, gdy są one ściśle związane z instytucjonalną działalnością państwa, służą społeczeństwu jako całości, a ich świadczenie leży w interesie ogólnospołecznym.

Jedną z najtrudniejszych i budzących najwięcej wątpliwości prawnych definicji na gruncie prawa zamówień publicznych jest definicja podmiotu prawa publicznego – kategorii zamawiających, o jakich mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3 prawa zamówień publicznych. Mając na uwadze, iż definicja ta dotyczy szeregu spółek komunalnych, spółek Skarbu Państwa i innych podmiotów zależnych od sektora publicznego, właściwa wykładnia ww. przepisu ma istotne znaczenie dla szczelności całego systemu prawa zamówień publicznych i jego zgodności z prawem Unii Europejskiej.

Stosownie do brzmienia art. 3 ust. 1 pkt 3 pzp ustawę stosuje się do udzielania zamówień publicznych przez osoby prawne inne niż jednostki sektora finansów publicznych, utworzone w szczególnym celu zaspokajania potrzeb o charakterze powszechnym niemających charakteru przemysłowego ani handlowego, jeżeli podmioty wymienione w tym przepisie lub w art. 3 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 (jednostki sektora finansów publicznych lub inne państwowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej) pojedynczo lub wspólnie, bezpośrednio lub pośrednio przez inny podmiot:

a) finansują je w ponad 50 proc. lub

b) posiadają ponad połowę udziałów albo akcji, lub

c) sprawują nadzór nad organem zarządzającym, lub

d) mają prawo do powoływania ponad połowy składu organu nadzorczego lub...