Węzeł (nie) do rozwiązania

Kwalifikacja obiektów przeznaczonych do wytwarzania betonu w ramach tzw. węzłów betoniarskich nadal wywołuje ogromne wątpliwości interpretacyjne, mimo oczywistych wniosków płynących z wyroku Trybunału Konstytucyjnego.

Kwestia przeznaczenia i funkcjonalności obiektu budowlanego o cechach budynku przesądza o jego kwalifikacji jako budowli na potrzeby podatku od nieruchomości – tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z 4 lutego 2020 r. (I SA/Łd 775/19), który podtrzymał niekorzystne dla podatnika decyzje organów podatkowych. W uzasadnieniu swojego orzeczenia WSA podniósł zarazem, że m.in. możliwe jest opodatkowanie należących do podatnika znajdujących się wewnątrz budynku instalacji zapewniających możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem jako odrębnych od samego budynku przedmiotów opodatkowania.

Cel bez znaczenia

W pierwszej kolejności należy rozważyć słuszność poglądu WSA, w myśl którego przeznaczenie, cel lub funkcjonalność obiektu budowlanego wpływa na jego kwalifikację jako budynku lub budowli. Zgodnie bowiem z definicją legalną zawartą w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych (UPOL), która zawiera odesłanie do przepisów ustawy – Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu...