Pod znakiem krzyża przeciw chrześcijanom

źródło: Palma Le Jeune

„Zdobycie Konstantynopola”, obraz Iacopa Nigretiego (in. Palma Młodszy)

źródło: Eugène Delacroix

„Wejście krzyżowców do Konstantynopola”, obraz Eugène’a Delacroix z 1840 r.

Haniebne zdobycie Konstantynopola w roku 1204 przez uczestników czwartej wyprawy krzyżowej zapoczątkowało długotrwałą, trwającą dwa i pół stulecia, agonię Cesarstwa Bizantyjskiego.

Wenecja to miasto wspaniałych zabytków, przyciągające miliony turystów z całego świata. Zwiedzając to niezwykłe miejsce, powinniśmy mieć jednak świadomość, że wiele z tych bezcennych pamiątek z przeszłości pochodzi z rabunku. Prawdziwym magazynem łupów jest bazylika św. Marka. Słynne rzeźby koni oraz porfirowa grupa tetrarchów umieszczone na fasadzie tego kościoła, kunsztowny Złoty Ołtarz, krucyfiks Capitello del Crocifisso, znaczna część zbiorów zgromadzonych w skarbcu, wszystkie te bezcenne dzieła sztuki wywieziono z Konstantynopola po zdobyciu go przez krzyżowców i Wenecję, która w IV krucjacie odegrała rolę znaczącą, ale bardzo niechlubną. Podobnie jest w przypadku wielu ważnych dla chrześcijan relikwii, w tym tych najcenniejszych, jak drzewo krzyża świętego, całun turyński czy korona cierniowa. Jak jednak doszło do tego, że uczestnicy IV krucjaty, której celem była pierwotnie Ziemia Święta, napadli, zdobyli i obrabowali Konstantynopol, a w rezultacie walnie przyczynili się do tego, że Cesarstwo Bizantyjskie zniknęło z mapy świata?

Krzyżowcy czy najemnicy

W 1199 r. hrabia Tybald z Szampanii zaprosił innych francuskich wielmożów na turniej w swym zamku Ecri-sur-Aisne. Podczas pojedynków i biesiad zakiełkowała w ich głowach idea zorganizowania nowej wyprawy krzyżowej. Pomysł podchwycił nowy papież Innocenty III, a jako punkt zborny...