Systemowe naciąganie prawa

Stara neo-KRS nie ma prawa działać, a wybór nowej też jest odległy.

Z dniem 8 marca 2022 r. zakończyła się ustawowa „kadencja” nowej KRS – z pytaniem, co dalej. Zasadne były bowiem uwagi o sprzeczności reguł jej wyboru z prawem europejskim, a ustrojowo z art. 186 ust. 1 Konstytucji RP. Wybrana politycznie, tym bardziej w obecnych proporcjach, KRS nie gwarantuje przecież należycie „stania na straży niezależności i niezawisłości sędziów”, gdy sami rządzący wyselekcjonują sobie pasujących im sędziów, do tego zapewniając stosowne gratyfikacje za lojalność i dyspozycyjność. A co do sędzi Katarzyny Chmury, niezgodne także z art. 187 ust. 3 Konstytucji RP (skoro nie wybrano jej na czteroletnią, wspólną kadencję z resztą).

I znowu źle

Obóz Zjednoczonej Prawicy nie zdecydował się na zmianę sposobu wyboru sędziów do KRS. Jest to warunek sine qua non zgodności polskiego sądownictwa z prawem unijnym. Zamiast tego zarządzono ponowny nabór do kolejnej zależnej od rządzących Rady (już określa się ją jako „neo-KRSbis”). Wpłynęło łącznie 19 zgłoszeń, w większości tych samych osób, które tworzyły skład poprzedniej neo-KRS. Stawkę uzupełnili m.in. byli podsekretarze stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Zbigniewa Ziobry: Łukasz Piebiak i Anna Dalkowska.

Zgodnie z przewidywaniami cała reszta klubów parlamentarnych zbojkotowała tę partyjną procedurę, więc ostatecznie dziewięciu kandydatów zgłosił Klub Parlamentarny PiS,...