Dajmy szansę prawdzie

autor zdjęcia: Radek Pietruszka/pap

źródło: Rzeczpospolita

Dawniej ktoś przyłapany na kłamstwie był napiętnowany, niektórzy nawet się zawstydzili. W XXI wieku kłamcy polityczni są bezwstydni i aroganccy – pisze prawnik.

Do przyszłości czy przeszłości, do czasów, w których myśl jest wolna, ludzie różnią się między sobą i nie żyją samotnie – do czasów, w których istnieje prawda” – pisał George Orwell w powieści „Rok 1984”.

Zasnęliśmy w 2015 r., a obudziliśmy się w 1984. Ciepła woda z kranu uśpiła wszystkich, którym wydawało się, że nie ma powrotu do epoki zamordyzmu, kłamstwa jako oficjalnego komunikatu i politycznej przemocy.

Rok 2015 rozpoczyna „wyścigi kłamców”. Kłamstwo smoleńskie i wygrana niemiłościwie panującego PiS. Brexit to światowy sukces kłamstwa wspartego najnowszą technologią – Cambridge Analytica. Trump, to Bóg Kłamstwa. Prezydent USA emitował taką ilością kłamstw, że do ich liczenia potrzebny był algorytm. Według „Washington Post” Trump w ciągu pierwszych 869 dni prezydentury „wygłosił 10 796 fałszywek, średnio ponad dziesięć dziennie. Rekord padł 7 września 2018 r., w ciągu 120 minut Trump wygłosił co najmniej 125 kłamstw, więcej niż jedno na minutę” („Prawda – krótka historia wciskania kitu” Tom Philips).

Obraziłbym czytelnika tezą, że politycy kłamią. Chodzi jednak o nowe zjawisko, nowy gatunek elektoratu, nazwijmy go „moherową międzynarodówką” (wyborcy PiS, brexiters, red necks itd). To grupa ludzi, która nie chce prawdy. Poznanie prawdy wymaga wysiłku...