Znak towarowy unijny, polski, a może oba?

Podstawowe elementy, które należy wziąć pod uwagę przy decyzji o wyborze prawa, to zakres terytorialny korzystania z oznaczenia oraz koszty związane z rejestracją.

Na terytorium Polski występują dwa prawa do oznaczenia, tj. polski znak towarowy (przyznawany decyzją Urzędu Patentowego RP) oraz znak towarowy Unii Europejskiej (udzielany w drodze decyzji EUIPO).

Na marginesie należy zaznaczyć, że również ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji w określonym zakresie chroni przed wprowadzającym w błąd oznaczaniem towarów (art. 10 u.z.n.k.). Przy czym trzeba podkreślić, że w polskim prawie silniejsze uprawnienie związane jest ze zgłoszeniem oznaczenia do rejestru niż pierwszeństwem w rynkowym jego używaniu, o czym m.in. świadczy ograniczone uprawnienie podmiotu, który przed zgłoszeniem przez osobę trzecią używał oznaczenia w dobrej wierze (art. 160 prawa własności przemysłowej – „prawo używacza uprzedniego”).

Co trzeba rozważyć

Wracając do kwestii praw wyłącznych, trzeba wskazać, że dla polskich przedsiębiorców powstaje pytanie, czy powinni rejestrować znak unijny, polski czy może oba. Prawa te co do zasady chronią oznaczenia w podobnym zakresie (co wynika ze znacznego podobieństwa dyrektywy znakowej do rozporządzenia unijnego w sprawie znaków towarowych), są to prawa niezależne od siebie, natomiast dochodzenie roszczeń na ich podstawie może być dokonywane przed polskimi sądami. To, co je różni, to przede wszystkim zakres terytorialny.

Podstawowe elementy, które należy wziąć pod uwagę przy decyzji...