orzecznictwo

Zgodnie z art. 94 ustawy z 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 1984 z późn. zm., dalej u.k.w.h.) wygaśnięcie wierzytelności zabezpieczonej hipoteką pociąga za sobą wygaśnięcie hipoteki, chyba że z danego stosunku prawnego mogą powstać w przyszłości kolejne wierzytelności podlegające zabezpieczeniu; art. 991 ust. 1 u.k.w.h w przedmiocie żądania zniesienia hipoteki za odpowiednim wynagrodzeniem stosuje się odpowiednio. Zastrzeżenie poczynione przez ustawodawcę w zdaniu pierwszym in fine art. 94 u.k.w.h. – ocena potencjalnego powstania w przyszłości kolejnych wierzytelności podlegających zabezpieczeniu – wydaje się rodzić w tym przypadku największe trudności interpretacyjne.

Jak zauważono w judykaturze, z zasady akcesoryjności wynika, że hipoteka wygasa co do zasady wraz z wygaśnięciem zabezpieczonej wierzytelności, a skutek ten nie wymaga wpisu w księdze wieczystej, zaś jeśli wpis taki zostanie dokonany, to nie ma on charakteru konstytutywnego, ale jedynie deklaratywny (wyrok SN z 26 czerwca 2020 r., I CSK 429/18 z odwołaniem się do wyroku SN z 10 lutego 2012 r., II CSK 325/11, postanowienia SN z 4 lipca 2014 r., II CSK 574/13, orzecznictwo SN dostępne pod adresem www.sn.pl poza wyraźnie wskazanymi źródłami).

W orzeczeniach tych stwierdzono, że art. 94 u.k.w.h. wyraża zasadę akcesoryjności hipoteki w...